Baśnie, legendy i fantastyczne opowieści są morzem pomysłów na projekty fotograficzne. Czytając powieść każdy wyobraża sobie miejsce akcji i bohaterów. Za pomocą zdjęcia mamy możliwość stworzenia własnego obrazu fikcyjnej postaci. Nieco mroczniejsze klimaty i te bardziej urokliwe dają możliwość stworzenia nietuzinkowego projektu bazując na istniejących tekstach lub tych przez nas wymyślonych.
Pomysł na zdjęcia pojawił się gdy Gabriela przyznała że ma czarną balową sukienkę. Od razu przyszedł mi pomysł do głowy aby zrobić zdjęcia w klimacie mrocznej baśni. Od swojej dobrej koleżanki fotograf pożyczyłam srebrną koronę aby jeszcze bardziej nadać klimat baśni fotografiom. Udało się znaleźć miejsce z kwitnącym fioletowym łubinem. Zaraz obok tego miejsca zlokalizowana była druga ale z rumiankiem, paprocią i chabrami. Te wszystkie elementy w połączeniu pozwoliły mi stworzyć w wyobraźni mroczną fotograficzną opowieść .
Mroczna baśń
W odległej krainie mieszkała młoda księżniczka. Kraina była zamieszkana jedynie przez dziewczynę. Ludzie nie rozumieli magii i lękali się jej, tak bardzo że z daleka omijali granicę kwiecistej krainy. Ziemie jej przecinały rzeki błękitnej wody na niemal każdym skrawku porastały przeróżne gatunki magicznych roślin. Piękne wysokie o fioletowych kwiatach dawały urodę, drobne białe dzwonki zerwane w pełni przyprawiały o śmierć. Błękitne lilie chłonęły światło gwiazd i w noce bez księżyca wskazywały drogę swym bladym światłem.
W wieku dziecięcym gdy dziewczynka miała zaledwie kilka wiosen matka zostawiła ją na granicy kwiecistej krainy a świata ludzi. Magia wniknęła w dziecko i połączyło się z nią tworząc drugą duszę. Kwiaty osłaniały dziecko i przyniosły je na ziemię magii. Kwieciste wzory odcisnęły się na jej ciele pozostawiając trwały blady ślad. Od tamtej chwili dziewczynka jest pierwszą i jedyna władczynią krainy połączona z nią duszą i ciałem.
Pewnego słonecznego dnia gdy księżniczka pielęgnowała kwiaty do krainy wdarł się człowiek -książę granicznej ojczyzny. Przybył on na czele armii. Młodzieniec od dziecka słyszał opowieści o krainie i jej księżniczce, która tam panuję za pomocą magii. W jego sercu jak nasilono rozrosła się chciwość przejęcia i zapanowania nad niezwykłą mocą. Żołnierze złapali dziewczynę i bez cienia delikatności skrępowali jej ciało linami z szorstkiego sznura. Księżniczka szamotała się i z łzami w oczach prosiła o opamiętanie. Młody książę ślepy na jej błagania szybkim ruchem wbił jej sztylet w serce. Jej ciało zastygło w bezruchu a ciepła krew spływała po srebrnym ostrzu na śniade dłonie księcia. Na jego twarzy wypłynął uśmiech gdy patrząc w jej oczy widział jak gasną i ulatuje z niej życie. W każdej komórce ciała księżniczki była magia. Ona stanowiła jej lustro duszy. Żywa i zawsze wierna księżniczce.
W chwili, gdy ostrze przebiło jej serce a krew skapała na święte ziemie magia zapłonęła chęcią zemsty. Krople jej krwi na dłoniach młodzieńca ukształtowały się strużki i powoli zaczęły wędrować po jego ciele. Po chwili objęła całe jego ciało i zapanowała nad nim. Agresywnie i gwałtownie wczepiła się w jego duszę. Książę puścił sztylet i odsunął się od dziewczyny z wielkim krzykiem. Jego oczy napełniły się krwią i strugami spływały po policzkach. Żołnierze przerażeni tym widokiem porzucili broń i z trwogą rzucili się do ucieczki pozostawiaj swojego pana. Książę w kompulsjach bólu upadł na ziemię i zaczął się wić.
Po chwili magia w całości wchłania się w duszę księcia i ją zmiażdżyła. Młodzieniec zastygł w niemym krzyku. Oczami pełnego strachu spojrzał na dziewczynę a jak ją ujrzał momentalnie serce pękło mu serce. Magia wyssała z niego życie i powróciła do ciała dziewczyny. Wniknęła w jej ciało i wtoczyła w nie życia księcia. Dziewczyna po chwili zaciągnęła się powietrzem i powoli podniosła się z ziemi. Obojętnym wzrokiem spojrzała na księcia a ziemia zaczęła wchłaniać jego ciało do środka. Następnie odnalazła armie księcia i wybiła wszystkich młodzieńców. A ich krew i ciała na wchłonięte przez naturę na wieki pozostały na jej ziemiach.
Komentarze